Dag 11 - 24 augustus - weer thuis

De wekker ging vanochtend om 06.30 uur. Ik had natuurlijk weer een kort nachtje gehad, dus het viel vies tegen om op te staan. Ook Floortje was laat gaan slapen en die lag als een soort molletje onder haar dekbed ingegraven. Ze mocht de laatste nacht naast mij slapen, daardoor hoefde ik alleen een hand naar rechts uit te steken om haar wakker te maken. Ik moet altijd erg om haar lachen, want als ik haar wakker maak, is steevast haar reactie: "Mam, mag ik nog 10 minuutjes?" Ze lijkt wat dat betreft erg op haar moeder, die staat ook niet direct naast haar bed :-)

Na dit kleine ochtendritueel ben ik begonnen met het inpakken van de kleding, terwijl Michèl en Floortje onder de douche zijn gegaan. Daarna ben ik de overige spullen bij elkaar gaan zoeken. Michèl heeft de laatste schoonmaakklusjes gedaan, zoals afwassen en oven/kookplaat/koelkast schoonmaken. Ook heeft hij het nodige vuil weggebracht. Skallerup is een Ecoresort en al het afval moest daarom ook gescheiden worden. Prima, maar we hadden zulke kleine prullenbakjes in het huisje, dat we uiteindelijk genoodzaakt waren om alles in grote vuilniszakken te doen anders moesten we iedere dag het vuil wegbrengen. Die grijze zakken hebben alleen wel heel ongezellig in de woonkamer gestaan, omdat we ze nergens anders kwijt konden. Terwijl ik de laatste etenswaren in heb gepakt en daarna zelf ben gaan douchen en aankleden, heeft Michèl boterhammen voor onderweg gesmeerd en daarna de auto ingeruimd. Daarna nog snel de bedden afhalen en we waren klaar om te vertrekken. Qua time management scoor ik niet echt fantastisch deze vakantie, want iedere keer als ik me voorneem om op een bepaald tijdstip klaar te zijn, is het te laat. We gingen nu ook pas om 08.30 uur weg en dat was een half uur later dan gepland. Maar goed, het is nog vakantie, dus geen ramp.

Nadat we de sleutels van het huisje hadden ingeleverd bij de receptie, kon onze terugreis beginnen. Onze eerste tussenstop was in Aalborg. Ik wilde nog graag een Starbucks beker uit de 'You Are Here Collection' kopen (van Denemarken uiteraard) en een goede bak koffie ging er ook wel in. Het was een uurtje rijden. De Starbucks zat in een winkelcentrum en laat ik nu eens geluk hebben. Direct bij de ingang zag ik het logo al. Dat scheelde een kwartier zoeken in een onbekend winkelcentrum. Gewapend met koffiebeker en een cappuccino ging ik terug naar de auto, waar Michèl en Floortje op mij gewacht hadden. Op dat moment waren we nog redelijk positief gestemd.

De ellende kwam daarna pas. Tot ongeveer 100 kilometer boven Hamburg hebben we niet harder dan 80 kilometer per uur kunnen rijden. Wat was het druk! Helemaal niet nagedacht dat het natuurlijk het laatste weekend van de zomervakantie voor regio Midden-Nederland is. En waarschijnlijk waren niet alleen de Nederlanders op weg terug naar huis. Het was een sleurhutten en camper polonaise. Had ik gisteren toch maar naar mijn innerlijke stemmetje geluisterd, want dat stemmetje zei: "Ga 's nachts rijden". Ik ben een avond/nachtmens en rijd ook veel liever 's avonds en 's nachts dan 's ochtends en overdag. Ik ben in de ochtend zelfs nog zo moe, dat ik bijna achter het stuur in slaap val. Daarom moet Michèl altijd het eerste deel rijden.

Buiten dat het gigantisch druk was op de weg waren er verschrikkelijk lange stukken met wegwerkzaamheden, waardoor we soms geeneens harder mochten dan 60 of 80 kilometer per uur. Verschrikkelijk, de stemming zat er niet echt goed in en onze geschatte aankomsttijd (die eerst rond 18.30 uur lag) werd steeds later en later.

Ook op de snelweg bij Hamburg zelf waren er wegwerkzaamheden en eigenlijk door heel Duitsland. Dat heeft voor behoorlijk wat oponthoud gezorgd. Uiteraard zijn we een paar keer kort gestopt. Één keer om een klein stukje van de snelweg af te tanken en een paar keer om te plassen en aan het einde van de middag nog een keer om bij Burger King te eten.

Het weer onderweg was trouwens bizar. We vertrokken uit Denemarken met 16 graden, maar in Duitsland heeft de thermometer gewoon de 32 graden aangetikt. Dat merk je niet als je in de auto met de airco aan zit, maar bij de eerste middagstop kregen we een figuurlijke warme deken over ons heen gegooid toen we uitstapten. Van het thuisfront begrepen we dat het in Nederland rond de 25 graden was, maar dat in de middag de regen losbarstte. Die regen (en een behoorlijke wind) kwamen wij uiteindelijk rond Amersfoort tegen, maar daar hebben we hooguit een uurtje last van gehad.

We waren uiteindelijk om 20.30 uur thuis en hebben 12 uur over 1.000 kilometer gedaan. Dat valt uiteindelijk nog wel mee, maar het was echt een vermoeiende reis. Normaal gesproken heb je het gevoel dat de terugreis sneller gaat dan de heenreis, maar dat was nu zeker niet het geval.

Uiteraard stond mijn moeder ons al zwaaiend in de deuropening op te wachten. Ook de katjes Bobby en Jesper waren geloof ik blij om ons te zien. Heerlijk om weer thuis te zijn. Lekker straks ons eigen bedje in. De bedden in het huisje waren niet slecht, maar niets slaapt zo fijn als je eigen warme nestje.

Iedereen die ons gevolgd heeft, bedankt voor jullie reacties en het meelezen. Uiteraard schrijf je zo'n reisverslag in eerste instantie voor jezelf, maar het is leuk om te weten dat familie, vrienden en kennissen ook meegelezen hebben en er zo een beetje bij waren.

Voor nu tot ziens en wellicht tot een volgende reis van Michèl, Danielle en Floortje.