Dag 3 - maandag 11 juli - zwaar beroerd

Vanochtend waren we rond 9 uur wakker. Omdat het gisteren laat was geworden, hadden we besloten om deze ochtend de wekker niet te zetten. Ik werd zelf wakker met een pijnlijk hoofd en wilde niets liever dan op de kamer blijven. Ik keek Floortje aan en zei dat ik me niet zo lekker voelde. Floortje vond dat niet leuk, maar eigenlijk wilde ze vandaag ook liever een dagje in het 'huisje' blijven. Dus dat kwam mooi uit. Ook omdat we al wat rood zien/licht verbrand zijn, beter om even uit de zon te blijven.

Ik ben in mijn toilettas gedoken op zoek naar Paracetamol. Ik had twee pakjes meegenomen, maar dat bleek kinderparacetamol kauwtablet en kinderparacetamol zetpil. Niets voor volwassenen. Maar ach dan maar een kauwtabletje. Ik heb mezelf naar het ontbijt gesleept.

Het hotel draait nu op volle toeren. Geen tafeltje meer vrij. De gasten krioelen als mieren door elkaar. Ik heb het geprobeerd, maar dit is voor mij echt geen vakantie vieren. Wat een hel op aarde deze drukte! Terplaatse werd er voor ons een tafeltje gedekt en hebben we ontbeten. Het was 09.50 uur dus ook bijna einde van de ontbijtservice en de keuze is dan niet reuze, daarom waren we snel klaar. Aan ons zal dit hotel zeker geen verlies lijden omdat we teveel eten of drinken in tegenstelling tot sommige asociale Oostblokkers die borden vol laden en dan nog geen 20% opeten. Het is zelfs Floortje al opgevallen, kun je nagaan.

Na het ontbijt snel terug naar de kamer. Nou ja snel..... Op iedere hoek zit wel een zwerfkat en vlakbij het gebouw waar onze kamer is, is er zelfs een nestje kittens. En die toeristen die beestjes maar voeren. Ik denk dat ze zich niet beseffen dat het hotel de halve populatie zo nu en dan zal ruimen en dat is dankzij dat gevoeder. Ze blijven maar komen. En ze zien er natuurlijk ook te schattig uit. Floortje wil ze uiteraard iedere keer aaien, dus vandaar dat we niet heel snel terug op de kamer waren. Het hotel werkt er trouwens aan mee om de katten te bestrijden, want in de giftshop verkopen ze zelfs twee soorten kattenvoer! Tja, geld is geld nietwaar?

Bij terugkomst ben ik mijn bed ingedoken. Floortje zat TikTok filmpjes te kijken en onderhield contact met de digitale 'verkering' in Nederland. Ik was echt blij dat zij ook liever binnen wilde blijven.

Maar rond lunchtijd veranderde ze toch van mening en moesten we met woestgeweld naar het zwembad. Liggen in die hitte trok me echt niet aan, maar ja, of ik me nu op de kamer beroerd voel of aan het zwembad. Zo kon zij tenminste nog plezier hebben. Gelukkig heeft ze een Vlaams meisje van 8 jaar ontmoet en daar trok ze de hele middag mee op.

We vonden overigens echt de aller-, aller-, allerlaatste bedjes en wel op de 4e rij van het zwembad. Gelukkig met parasol voor de broodnodige schaduw.

Ik ben de middag doorgekomen met appen met het thuisfront en met mijn moeders vriendin Mary en haar dochter Tamara die hier de Turkse kust op hun duimpje kennen en mij tips konden geven waar te gaan shoppen. Ik zou nog graag een andere bikini voor Floortje vinden, misschien wat 'merk'kleding en een doos Paracetamol voor volwassenen.

Rond half 3 werd ik gek van de hoofdpijn. Eerst naar het souvenirwinkeltje, maar die mocht geen medicijnen verkopen. Toen naar de receptie en die verwees mij naar de hoteldokter. Waarom ik Paracetamol nodig heb? Zei maar dat het menstruatie hoofdpijn is, om een discussie uit de weg te gaan. Ik kreeg 1 hele pil, maar kon helaas niet zien of het 500 of 1.000 mg was. Nou ja, ding weggewerkt en liggen om te wachten op de werking. Maar die was minimaal en om 3 uur begon er een waterpolo wedstrijd en het aquafitness o.i.d. en ik lag natuurlijk vlak bij de speaker met opzwepende muziek. Na een half uur ben ik Floortje gaan zoeken om met haar naar de kamer te gaan. Ze sputterde eerst, heel begrijpelijk, tegen, maar zei daarna dat ze het wel ok vond.

De middag heb ik liggend in bed doorgebracht en gelukkig was er een vriendinnetje van Floortje online, zodat ze zich niet hoefde te vervelen.

Om 19.00 uur zijn we gaan douchen. Ik had in de middag een kleine opleving, dus hoopte dat het beter zou gaan, maar helaas, terwijl ik dit schrijf, komt de koppijn in alle hevigheid terug.

Het restaurant was tsjokvol. Ik wilde bijna terug naar de kamer en roomservice bellen, maar ik heb me kranig gehouden. Na nog geen kwartier terug naar de kamer en maar weer 2 kinderparacetamol ingenomen. We gaan om half 9 slapen en ik bid werkelijk dat ik me morgen beter voel. Het zal me niet gebeuren dat deze vakantie een ramp wordt. Planning is vroeg op en naar het zwembad. In de middag mag ik nog een keer terug voor een massage. En dan tegen de avond denk ik dat we wat gaan winkelen, maar dat kan allemaal maar zo veranderen. Ik hoop op het beste. Morgen weer een nieuwe dag.