Dag 5 - woensdag 13 juli - Floortje ziek - Reisverslag uit Manavgat, Turkije van Daniëlle van Wissen-Claeys - WaarBenJij.nu Dag 5 - woensdag 13 juli - Floortje ziek - Reisverslag uit Manavgat, Turkije van Daniëlle van Wissen-Claeys - WaarBenJij.nu

Dag 5 - woensdag 13 juli - Floortje ziek

Door: Danielle

Blijf op de hoogte en volg Daniëlle

13 Juli 2022 | Turkije, Manavgat

Nadat zaagmans vannacht is langs geweest en onze vakantie spreekwoordelijke in tweeën heeft gezaagd, ging de wekker vanochtend vroeg. Ik zat vol goede plannen voor vandaag, maar toen Floortje wakker werd, moest ze er gelijk uit om te spugen. Dat arme, kleine lijfje krulde helemaal rond de pot. Ik heb zo met haar te doen. Na nog drie bezoekjes aan het toilet, was haar maag echt leeg. Helaas wilde er ook geen enkel slokje water in blijven. Iedere keer kwam het er gelijk weer uit. Als dat maar niet te lang duurt, want ze voelt ook warm aan en ik denk dat ze een beetje verhoging heeft. Uitdrogen moet ze zeker niet doen. Gelukkig had ik, op mijn speurtocht naar Paracetamol van de week, gezien dat de dokter van 08.30 tot 18.00 uur spreekuur heeft, dus als het einde van de middag nog zo slecht is, kan ik altijd even met haar langs gaan.

Ze is in slaap gevallen. Om 11.00 uur werd ze weer wakker en wilde ze eigenlijk wel naar het zwembad, maar de eerste de beste slok water kwam gelijk weer terug. Dus maar weer verder slapen. Volgende moment dat ze wakker werd, was half twee. Ik ben op een holletje naar het restaurant gegaan om wat fruit, komkommer en brood te halen en om de watervoorraad aan te vullen. Omdat we het niet storen bordje aan de deurkruk hebben hangen, komen ze de minibar ook niet bijvullen. Er bleef zowaar een plakje komkommer in, hoera en ze voelt ook niet te warm meer, hopelijk gaat het de goede kant op. Alleen is ze doodmoe. Prima denk ik, als ze slaapt kan haar lichaam sneller herstellen.

De rest van de middag hebben we tussen waken en slapen doorgebracht. Ik had graag voor morgen een excursie geboekt, maar dat durf ik nu niet aan. Als ze zich morgen beter voelt, ga ik voor vrijdag boeken. De massage schuif ik wel weer een dag op.

Om 18.45 uur zijn we gaan douchen en naar de eetzaal vertrokken. Meer dan een hapje brood en een plakje komkommer kreeg ik er echt niet in bij Floortje. Nou ja, als ze verder maar voldoende drinkt en dat gaat gelukkig goed. Ze heeft heel veel dorst, zegt ze.

Omdat het erg druk was in het restaurant en ik nog geen ober aan ons tafeltje had gezien, toen mijn eten al op was, gingen we richting de poolbar om voor mij een kopje koffie te halen. We kwamen onnderweg de hotelfotograaf tegen en die heeft wat plaatjes van Floortje geschoten, maar ik zag aan haar snoetje dat ze doodongelukkig was. Dus van de week een herkansing.

Na de koffie zijn we direct terug gegaan naar de kamer. Floortje wil alleen maar slapen en was na 2 minuten alweer onder zeil. Ik heb haar geprobeerd nog even wakker te houden, maar dat is niet gelukt. Ik hoop maar dat ze de hele nacht doorslaapt. Ik kan uit ervaring zeggen dat hier te moeten woelen en draaien verschrikkelijk is, want de bedden zijn zo hard, je komt gewoon niet meer goed in slaap. Daarnaast is het kussen een soort grote ballon, waardoor je nek constant in een vreemde hoek staat. Ik denk dat dat bij het more selling programma van de masseur hoort! Het is hier overigens verder allemaal prima verzorgd en erg schoon, maar de bedden en kussens zijn echt niet goed, als ik dan toch een verbeterpuntje moet noemen. Oh en ik ontdek zojuist nog een minpuntje. Het is erg gehorig. Onze bovenburen hebben ruzie en mevrouw gaat in het Duits echt tekeer als een viswijf. Ik moet gelijk aan dat mopje denken van die vogel, vis en krokodil die hun vakantieplannen bespreken. Ja zegt die vogel, mijn vader is een vogel, mijn moeder is een vogel, ik ben een vogel dus we zullen wel weer op vliegvakantie gaan. Nou zegt die vis, mijn vader is een vis, mijn moeder is een vis, ik ben een vis, dus we zullen wel weer op zwemvakantie gaan. Zegt die krokodil, nou mijn vader heeft een grote bek, mijn moeder heeft een grote bek, ik heb een grote bek, dus we zullen wel weer naar Duitsland gaan.

Ik dacht overigens net ik ga lekker op het balkon zitten, maar het is nog te warm en klefjes buiten en op het balkon staat geen zuchtje wind. Aan het zwembad was het erg lekker, maar ik laat mijn ukkie niet alleen. Zelfs niet voor de Bingo vanavond, hahaha.

Om toch nog iets positiefs te melden over vandaag, we hebben een andere deur in ons gebouw ontdekt, waardoor we veel sneller bij onze kamer of juist bij het zwembad zijn. Dat scheelt toch al gauw 2 minuten lopen en tijd is geld, ook op vakantie!

Hopelijk slapen we goed vannacht en is Floortje morgen weer beter.


  • 13 Juli 2022 - 20:13

    Mam:

    Beterschap hoor, dit is wel triest. Eerst mama een dag met koppijn en dan Floortje ziek.
    Hoop dat jullie morgen weer helemaal beter zijn. Dikke kus.

  • 13 Juli 2022 - 20:33

    Jolanda Van Wissen:

    Beterschap ik hoop dat jullie morgen weer volop van de vakantie kunnen genieten!

  • 13 Juli 2022 - 21:53

    Riet:

    He wat sneu nou dat Floortje niet lekker is. Hoop van harte dat ze morgen een stuk opgeknapt is.
    Desalniettemin heb je weer een zeer beeldend verhaal geschreven.
    Kijk uit naar het vervolg.

  • 13 Juli 2022 - 22:43

    Diana :

    Ach, beterschap voor Floortje. Altijd oppassen met rauwkost. Ik ben ooit door een bak komkommer in St. Jean hospitaal in Alanya terechtgekomen afgevoerd met een ambulance ...afijn....sterkte.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Turkije, Manavgat

Turkije 2022 - Daniëlle en Floortje

Het is april 2022 en Michèl, Floortje en ik gaan op reis naar de Dominicaanse Republiek. Daar aangekomen staat er een bericht van mijn moeder op WhatsApp. Bel me, het is dringend. Dat klinkt niet goed, dus ik grijp gelijk naar mijn telefoon. En inderdaad we krijgen verschrikkelijk nieuws te horen. De pijn in haar arm blijkt niet van een gescheurde spier te zijn, maar de gemaakte scan laat uitgezaaide botkanker zien. Verdoofd rijden we met zijn drietjes naar het hotel. Het enige dat ik wil, is zo snel mogelijk naar huis. Gelukkig regelt mijn reisverzekering voor de volgende dag een vlucht terug naar Nederland. In overleg hebben we besloten dat Michèl en Floortje de vakantie samen afmaken.
In Nederland aangekomen delen we het verdriet en begint een hele moeilijke periode van het realiseren wat dit nu gaat betekenen. In de weken na de diagnose bezoeken we samen vaak het ziekenhuis voor diverse onderzoeken en behandelingen en ondergaat mam een operatie aan haar arm. Haar bot was ondertussen gebroken na een val in haar kamer. Na die operatie lijkt het een stuk beter met haar te gaan. In overleg besluiten we dat Floortje en ik samen op vakantie gaan. Michèl blijft thuis bij mam en om voor de hondjes te zorgen. Ik boek een all-inclusive naar Turkije, Side om precies te zijn, het Side Star Resort. Omdat ik gruwel van fabriekshotels zou deze vakantie nooit bij me zijn opgekomen. Maar als je alleen reist met een kind en het hoofddoel zon, zwembad en relaxen is, voor ook nog eens een redelijk betaalbare prijs in het hoogseizoen, kom je toch bijna altijd op Turkije uit. Als ik de mensen moet geloven die graag naar Turkije gaan, zullen we ons geen minuut vervelen en gaan we het heel erg naar ons zin hebben en dat denk ik, mede gezien de fantastische recensies die het hotel krijgt, ondertussen ook.
Een week of drie voor ons vertrek verslechtert de situatie van mijn moeder ineens. Ze krijgt rond die tijd al dagelijks hulp van de thuiszorg, maar ze wordt steeds afhankelijker van voornamelijk mijn hulp. Ze ziet er erg tegenop om alleen met Michèl thuis te moeten blijven. We gaan op zoek naar een zorghotel. Bij dergelijke instanties kun je ook terecht als jouw mantelzorg op vakantie gaat, respijtzorg noemen ze dat. In overleg kiezen we een zorghotel in Spijkenisse, gevestigd in het Ruwaard van Puttenziekenhuis. In en bij Spijkenisse wonen veel vriendinnen van mam die dan makkelijk op bezoek kunnen komen.
Op vrijdag 8 juli is het zover. Met gepakte koffer en een tas vol koekjes en uiteraard het eigen koffiezetapparaat breng ik haar weg. Oh wat is dit moeilijk! Alles in mijn lijf schreeuwt eigenlijk nee, maar ik ben er aan de andere kant ook echt aan toe om even tot rust te komen. Ik ben heel blij dat ik mijn moeder dichtbij mij heb en met de thuiszorg en huishoudelijke hulp zelf voor haar kan zorgen. Maar na een verbouwing in huis, drukte rondom een mogelijke nieuwe baan en deze zorg, ben ik zelf ook aan wat rust toe. Even weg van de dagelijkse stress en zorgen. Maar het voelt enorm dubbel. Ik laat Michèl achter, zonder wie ik normaal nooit op vakantie ga en door mij gaat mam naar een zorghotel. Aan de andere kant vind ik het heel fijn en bijzonder om samen met mijn 9-jarige dochter op vakantie te gaan. Daarom zet ik nu mijn 'schuldgevoel ' opzij en ga ik gedurende de vakantie een positief en gezellig reisverslag schrijven, zodat ik later met Floortje de herinneringen kan ophalen die we de komende 9 dagen gaan maken. Turkije we komen eraan!

Recente Reisverslagen:

15 Juli 2022

Dag 7 - vrijdag 15 juli - langzaam weer beter

14 Juli 2022

Dag 6 - donderdag 14 juli - nog steeds ziek

13 Juli 2022

Dag 5 - woensdag 13 juli - Floortje ziek

12 Juli 2022

Dag 4 - dinsdag 12 juli - beauty en relaxen

11 Juli 2022

Dag 3 - maandag 11 juli - zwaar beroerd
Daniëlle

Actief sinds 21 Sept. 2008
Verslag gelezen: 151
Totaal aantal bezoekers 16099

Voorgaande reizen:

09 Juli 2022 - 18 Juli 2022

Turkije 2022 - Daniëlle en Floortje

17 Mei 2018 - 10 Juni 2018

Florida/Mexico 2018

17 Mei 2012 - 10 Juni 2012

Thailand 2012

22 September 2008 - 11 Oktober 2008

Mijn eerste reis

Landen bezocht: