Dag twee Downtown Las Vegas, komt de flop........
Door: Danielle
Blijf op de hoogte en volg Daniëlle
24 September 2008 | Verenigde Staten, Las Vegas
Ons verslag eindigde gisteren bij het pokertoernooi van 11.00 uur 's ochtends waarvoor wij ons in wilden schrijven. Het was een toernooi met een buy-in van $65. De beginstack was 2.000 chips met blindlevels van 20 minuten startend met 25/50. Tijdens het eerste uur was een rebuy mogelijk voor $40 tegen 3.000 chips. In verhouding tot de beginstack dus meer chips voor minder geld. De rebuy kon op ieder moment gedurende het eerste uur gedaan worden, onafhankelijk van je stack.
Helaas waren er maar 11 deelnemers, waardoor het meer op een sit and go leek dan een multi table toernooi, maar goed, we mochten niet klagen, we gingen voor het eerst weer lekker pokeren in Vegas.
Het deelnemersveld lag qua ervaring ver uiteen. Zo hadden we Dan, die het poker van tv kende en tijdens een convention die hier gehouden werd toch ook wel eens het spelletje zelf wilde spelen, tot Howie en een andere Amerikaan die ruime live ervaring hadden op zowel cash als toernooi gebied.
De blinds gingen in verhouding tot het aantal chips snel omhoog, waardoor het na iets meer dan een uurtje spelen voor menige speler al noodzakelijk was om een move te gaan maken. Zo ook voor mij. Ik vond 88 in midden positie en iedereen foldde naar mij toe. Ik besloot om deze hand all-in te gaan, waarop mijn eigen schatje besloot dezelfde move te maken, echter met AJo. Tot en met de turn zag het er voor mij goed uit, maar zoals zo vaak, volgde de A op de river, waardoor ik op de 7e plaats het toernooi moest verlaten. Positief nieuws was uiteraard dat mijn chips bij Michel terecht waren gekomen i.p.v. bij een ander. Zijn stack heeft hij nog iets verder uit kunnen bouwen en uiteindelijk wist Michel het tot de derde plaats te brengen. Zijn prijs bedroeg $180, maar doordat wij beiden de buy-in en een rebuy hadden betaald, betekende dit op het einde nog een klein negatief resultaat. Maar goed, nette prestatie van mijn vent en wellicht morgen nog beter voor een van ons of zelfs beiden.
Na het pokeren zijn we de overige casino's aan Freemont Street gaan bezoeken. Eigenlijk komt het allemaal op hetzelfde neer. De ruimtes zijn voornamelijk gevuld met honderden slotmachines en een twintig tot veertig tal tafels waar allerlei verschillende table games worden aangeboden. Zo is er Black Jack met single of double deck, Let It Ride, Texas Hold'em Table Poker, 4 Card Poker, Pai Gow Poker, Craps en hier en daar nog een exotische variant van de hierboven genoemde spelletjes. Uiteraard hebben wij ons laten verleiden tot het spelen van ....... Alles! Tenslotte moet je het er een beetje van nemen als je hier bent. Zeker wij, als spelletjes fanaten. Zoals het echter met gokken is, weet je van tevoren dat het geld op gaat of in het gunstige geval dat je quite speelt of de dag met een bescheiden winst kunt afsluiten. Voor ons was het geen vruchtbare dag en na heel wat uurtjes rondgestruind te hebben, besloten we aan het einde van de middag moe maar voldaan naar onze hotelkamer terug te keren.
Aangezien we er al flink wat uurtjes op hadden zitten, besloten we om een paar uurtjes de oogjes te sluiten. Even laag water voor de matrozen zou Gijs zeggen. Omdat het pas vijf uur was en we toch wel het ritme van de dag hier aan moeten gaan houden, besloten we de wekker om zeven uur te zetten.
Uiteraard waren we om zeven uur nog steeds zo gaar als een gekookt garnaaltje, maar we moesten er toch uit. Anders zouden we midden in de nacht vanzelf weer wakker worden. Dus even een flinke plens water in het gezicht, lenzen in, kleren aan en hup naar buiten.
Daar waren we net op tijd aangekomen om de Freemont Street Experience mee te maken. De hele straat is hier overdekt net als een winkelgallerij, alleen het "dak" is hier voorzien van 2.1 miljoen lampjes die gebruikt worden om een hele lichtshow te geven. De beelden gingen uiteraard gepaard met een chauvinistisch Amerikaans lied en het geheel werd onder luid applaus en digitaal vuurwerk afgesloten. Anyway, dat hebben we toch mooi weer even mee kunnen pikken.
Bij de plaatselijke McDonald's wilden we lekker gaan smullen, maar dat is helaas niet gelukt. Ik heb hier echt het smerigste McDonald's voer ooit op. De frietjes waren gebakken in oud vet en afgemaakt met een halve bus zout. De cheeseburgers waren ook niet echt om over naar huis te schrijven en de Milk Shake smaakt hier gewoon anders dan thuis. Niet echt voor herhaling vatbaar bij deze McDo.
Om half een besloten we uiteindelijk om onze kamer maar eens op te gaan zoeken, alwaar we allebei heerlijk getukt hebben.
De wekker hadden we vanmorgen om half negen gezet, aangezien we het ontbijtbuffet niet wilden missen. Michel schreef al dat dit voor herhaling vatbaar was. De wekker was echter niet nodig geweest, aangezien ik om zes uur alweer klaar wakker was. Ook Michel werd wakker (met lichte hulp van mijn kant, sssst niet verder vertellen) waarna we besloten om maar te gaan douchen en ons op het buffet te storten. Het was verbazingwekkend druk om iets over zeven vanochtend. Hieruit kun je goed merken dat deze hotels ook volop door zakenlieden gebruikt worden, want er zaten groepen stopdasjes verspreid over het restaurant.
Na het ontbijt maar eens checken hoe het met de internetverbinding stond, want deze haperde wat. Na wat bellen met de receptie bleek dat de provider van het hotelnetwerk problemen had, maar er was een monteur onderweg. Lichte paniek maakte zich van mij meester, want om 12.00 uur lokale tijd moet ik een on-line toernooitje spelen met kans op een ticket t.w.v. 500 euro voor een MCOP event (toernooi in Holland Casino Amsterdam later dit jaar). Aangezien ik me voor dit online toernooi thuis al gekwalificeerd had en de kans 1 op 11 is dat ik een ticket win, wilde ik dit toch niet missen.
Gelukkig waren de problemen om iets over elven opgelost en nu zit ik, in afwachting van het begin van het toernooi, ons reisverslag verder bij te werken.
Michel heeft zich weer gestort op het dagelijkse $65 toernooi in de pokerpit hier beneden, dus ik heb hem gezegd dat ik hem voorlopig niet terug wil zien. Hoe langer hij wegblijft, des te groter de kans dat hij in het geld eindigt.
Ondertussen heb ik ook nog even met Laura en Ron via Skype gesproken, dus dat deel van het thuisfront weet alweer dat hier alles goed met ons gaat en dat we volop genieten. Morgenmiddag (morgenavond in Nederland) zijn Ger en Tini bij Ron en Yo en dan proberen we weer te Skypen, zodat we de hele familie Van Wissen online hebben.
Tot dan en voor de rest van de lezers, tot het volgende deel van ons verslag.
Helaas waren er maar 11 deelnemers, waardoor het meer op een sit and go leek dan een multi table toernooi, maar goed, we mochten niet klagen, we gingen voor het eerst weer lekker pokeren in Vegas.
Het deelnemersveld lag qua ervaring ver uiteen. Zo hadden we Dan, die het poker van tv kende en tijdens een convention die hier gehouden werd toch ook wel eens het spelletje zelf wilde spelen, tot Howie en een andere Amerikaan die ruime live ervaring hadden op zowel cash als toernooi gebied.
De blinds gingen in verhouding tot het aantal chips snel omhoog, waardoor het na iets meer dan een uurtje spelen voor menige speler al noodzakelijk was om een move te gaan maken. Zo ook voor mij. Ik vond 88 in midden positie en iedereen foldde naar mij toe. Ik besloot om deze hand all-in te gaan, waarop mijn eigen schatje besloot dezelfde move te maken, echter met AJo. Tot en met de turn zag het er voor mij goed uit, maar zoals zo vaak, volgde de A op de river, waardoor ik op de 7e plaats het toernooi moest verlaten. Positief nieuws was uiteraard dat mijn chips bij Michel terecht waren gekomen i.p.v. bij een ander. Zijn stack heeft hij nog iets verder uit kunnen bouwen en uiteindelijk wist Michel het tot de derde plaats te brengen. Zijn prijs bedroeg $180, maar doordat wij beiden de buy-in en een rebuy hadden betaald, betekende dit op het einde nog een klein negatief resultaat. Maar goed, nette prestatie van mijn vent en wellicht morgen nog beter voor een van ons of zelfs beiden.
Na het pokeren zijn we de overige casino's aan Freemont Street gaan bezoeken. Eigenlijk komt het allemaal op hetzelfde neer. De ruimtes zijn voornamelijk gevuld met honderden slotmachines en een twintig tot veertig tal tafels waar allerlei verschillende table games worden aangeboden. Zo is er Black Jack met single of double deck, Let It Ride, Texas Hold'em Table Poker, 4 Card Poker, Pai Gow Poker, Craps en hier en daar nog een exotische variant van de hierboven genoemde spelletjes. Uiteraard hebben wij ons laten verleiden tot het spelen van ....... Alles! Tenslotte moet je het er een beetje van nemen als je hier bent. Zeker wij, als spelletjes fanaten. Zoals het echter met gokken is, weet je van tevoren dat het geld op gaat of in het gunstige geval dat je quite speelt of de dag met een bescheiden winst kunt afsluiten. Voor ons was het geen vruchtbare dag en na heel wat uurtjes rondgestruind te hebben, besloten we aan het einde van de middag moe maar voldaan naar onze hotelkamer terug te keren.
Aangezien we er al flink wat uurtjes op hadden zitten, besloten we om een paar uurtjes de oogjes te sluiten. Even laag water voor de matrozen zou Gijs zeggen. Omdat het pas vijf uur was en we toch wel het ritme van de dag hier aan moeten gaan houden, besloten we de wekker om zeven uur te zetten.
Uiteraard waren we om zeven uur nog steeds zo gaar als een gekookt garnaaltje, maar we moesten er toch uit. Anders zouden we midden in de nacht vanzelf weer wakker worden. Dus even een flinke plens water in het gezicht, lenzen in, kleren aan en hup naar buiten.
Daar waren we net op tijd aangekomen om de Freemont Street Experience mee te maken. De hele straat is hier overdekt net als een winkelgallerij, alleen het "dak" is hier voorzien van 2.1 miljoen lampjes die gebruikt worden om een hele lichtshow te geven. De beelden gingen uiteraard gepaard met een chauvinistisch Amerikaans lied en het geheel werd onder luid applaus en digitaal vuurwerk afgesloten. Anyway, dat hebben we toch mooi weer even mee kunnen pikken.
Bij de plaatselijke McDonald's wilden we lekker gaan smullen, maar dat is helaas niet gelukt. Ik heb hier echt het smerigste McDonald's voer ooit op. De frietjes waren gebakken in oud vet en afgemaakt met een halve bus zout. De cheeseburgers waren ook niet echt om over naar huis te schrijven en de Milk Shake smaakt hier gewoon anders dan thuis. Niet echt voor herhaling vatbaar bij deze McDo.
Om half een besloten we uiteindelijk om onze kamer maar eens op te gaan zoeken, alwaar we allebei heerlijk getukt hebben.
De wekker hadden we vanmorgen om half negen gezet, aangezien we het ontbijtbuffet niet wilden missen. Michel schreef al dat dit voor herhaling vatbaar was. De wekker was echter niet nodig geweest, aangezien ik om zes uur alweer klaar wakker was. Ook Michel werd wakker (met lichte hulp van mijn kant, sssst niet verder vertellen) waarna we besloten om maar te gaan douchen en ons op het buffet te storten. Het was verbazingwekkend druk om iets over zeven vanochtend. Hieruit kun je goed merken dat deze hotels ook volop door zakenlieden gebruikt worden, want er zaten groepen stopdasjes verspreid over het restaurant.
Na het ontbijt maar eens checken hoe het met de internetverbinding stond, want deze haperde wat. Na wat bellen met de receptie bleek dat de provider van het hotelnetwerk problemen had, maar er was een monteur onderweg. Lichte paniek maakte zich van mij meester, want om 12.00 uur lokale tijd moet ik een on-line toernooitje spelen met kans op een ticket t.w.v. 500 euro voor een MCOP event (toernooi in Holland Casino Amsterdam later dit jaar). Aangezien ik me voor dit online toernooi thuis al gekwalificeerd had en de kans 1 op 11 is dat ik een ticket win, wilde ik dit toch niet missen.
Gelukkig waren de problemen om iets over elven opgelost en nu zit ik, in afwachting van het begin van het toernooi, ons reisverslag verder bij te werken.
Michel heeft zich weer gestort op het dagelijkse $65 toernooi in de pokerpit hier beneden, dus ik heb hem gezegd dat ik hem voorlopig niet terug wil zien. Hoe langer hij wegblijft, des te groter de kans dat hij in het geld eindigt.
Ondertussen heb ik ook nog even met Laura en Ron via Skype gesproken, dus dat deel van het thuisfront weet alweer dat hier alles goed met ons gaat en dat we volop genieten. Morgenmiddag (morgenavond in Nederland) zijn Ger en Tini bij Ron en Yo en dan proberen we weer te Skypen, zodat we de hele familie Van Wissen online hebben.
Tot dan en voor de rest van de lezers, tot het volgende deel van ons verslag.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
