Maandag 21 mei - dag 1 River Kwai Tour

Vandaag staat de eerste tour buiten Bangkok op het programma. Om 05.00 uur stond de wekker. Heerlijk zo'n vakantie. Als ik over een paar weken weer naar het werk moet en om 06.00 mijn wekker gaat, kan ik hieraan terugdenken en blij zijn, dat ik een uurtje extra heb mogen slapen.

Aangezien we niet alle bagage mee mochten nemen op onze tour, hebben we een deel overgeheveld naar de kleinste koffer en de rugzak. De overige bagage is in het hotel in bewaring gegeven. Toen dat gedaan was, snel nog even ontbeten. Het ontbijtbuffet is iedere dag hetzelfde, maar doordat er genoeg variëteit is, is dit geen probleem.

Om 06.30 uur stonden we gepakt en bezakt voor de ingang van ons hotel een beetje in de rondte te kijken op zoek naar onze chauffeur. Na 2 minuutjes kwam er een klein mannetje aanlopen, die, in voor Thaise begrippen, vloeiend Engels aan ons aangaf hem te volgen naar zijn busje. We waren de eersten, dus moesten nog even wachten op de overige passagiers, waarmee we de komende 3 dagen zullen zijn opgescheept. Niet veel later kwam er een Nederlands stelletje van rond de 50 aanlopen. Dit bleek tevens de rest van de party te zijn, dus met een bescheiden groepje van vier, een chauffeur en een gids konden we gaan rijden. Één ding was zeker, we hebben in ieder geval genoeg aandacht van de gids.

Na ongeveer een uurtje rijden, kwamen we bij de eerste stop. Een overdekt buitenplaatsje, waar ze allerlei varianten lieten zien, hoe om te gaan met een kokosnoot. Van het raspen van het vruchtvlees, tot het maken van suiker en oliën en het fabriceren van diverse toeristische prullaria. Heel interessant allemaal. Na nog even te hebben rondgeneusd in de shop, zijn we hierna weer verder gegaan naar een van de hoogtepunten van deze eerste dag: de floating market.

In de reisbescheiden hadden we al gelezen, dat dit een 'touristtrap' zou zijn en om de spanning er maar gelijk af te halen, dat was het ook. Allereerst werden we afgezet bij een longtailboat. Deze voer ons in ongeveer een half uurtje naar de markt toe. Bij de markt aangekomen, werden we overgeheveld naar een kleine roeikano die werd bestuurd door een oud vrouwtje. In het water lagen andere kleine bootjes met etenswaar en langs de kant waren kraampjes met diverse snuisterijen variërend van sleutelhangers tot t-shirts en petjes. Er was dus niet echt sprake van een floating market, maar meer dat je zelf floatte langs de market. Het gevoel dat ik in de Fata Morgana attractie van de Efteling zat, bekroop mij. Maar goed, je zit in het bootje van deze attractie en je kunt er niet uit, dus we hebben de rit maar uitgezeten. Daan heeft zich gelukkig in weten te houden en niets gekocht. Het andere stelletje kocht in ieder geval nog een hoedje, dus de lokale middenstand heeft toch nog iets kunnen verdienen. Ook al was dit dan misschien een 'touristtrap', het was toch wel leuk om de Bazaar een keer te zien met echte mensen i.p.v. de Efteling poppen. Misschien een tipje voor de locals, zorg voor een passend muziekje voor het ultieme gevoel.

Aangezien er geen stop was bij een zoutwinningsboer (die wel in onze documentatie stond beschreven), zijn we als compensatie gestopt bij een teakmeubel bedrijf. Wat ze hier maakten, was te gek voor woorden. Je zag diverse mensen in de hal met het handje allerlei versieringen uit het hout snijden, wat dan bijvoorbeeld in een stoel werd verwerkt. Of je zag een boomstam waar een heel tafereel in 3D was uitgesneden. 1 man was bezig met een lange plank, waar een heel regenwoud uit was gesneden. Het mooie was, dat ze de takjes en blaadjes los van de oorspronkelijke plank hadden zitten vijlen en boren. Een hels karwei waar 2 man al bijna 2 jaar mee bezig was. In de meubelwinkel zelf zag je dan het eindresultaat en aangezien we een 10% kortingskaartje bij de ingang hadden gekregen, gingen we eens even neuzen. Bij een leuk 3D gesneden eetkamermeubel stond een prijskaartje van $55.000, haal daar 10% vanaf en free shipping, dan staat ie voor $49.000 bij je thuis. Ik heb het gevoel, dat er nog ruimte voor onderhandeling is, dus wie weet. Je vraagt je overigens af wie dit koopt, maar die vraag werd snel beantwoord, aangezien ze ook al verkochte exemplaren hebben hangen en de naam en het land van de koper staan er netjes bij. El Hazan Ben Afleck van Iran schijnt de grootafnemer te zijn. Al met al zijn het m.i. toch spotprijsjes als je kijkt hoeveel werk er in deze kunstwerken is gestopt. Helaas gaan deze spotprijsje toch nog net een klein stukje boven ons budget.

Na ons bezoek aan het teakmeubel bedrijf, hebben we genoten van een lekkere lunch op een drijvend terras op de River Kwai. Vanuit daar door naar de Kanchanaburi oorlogsbegraafplaats. Heel indrukwekkend om al die gedenkstenen keurig onderhouden en mooi uitgelijnd te zien liggen. Deze mensen zijn allemaal als oorlogsgevangenen te werk gezet door de Japaners voor het aanleggen van een spoorlijn tussen Birma en Thailand. De stoffelijke overschotten zijn langs de spoorlijn begraven en later opgegraven en gecremeerd. Op deze begraafplaats hebben de Engelsen, Oostenrijkers en Nederlanders een gedenksteen gekregen. De jongste persoon was 18 jaar. Toch raar als je denkt, dat hij zich destijds heeft opgegeven om zijn land te verdedigen en dan aan de andere kant van de wereld, waar waarschijnlijk nog nooit een familielid van hem is geweest of ooit zal zijn geweest, zo snel om het leven is gekomen. Heel wat anders dan die 9 maanden, die ik heb moeten dienen voor mijn vaderland. Onze gids was trouwens van alles heel goed op de hoogte en ik ben onder de indruk van zijn kennis over alles wat we zien bij de diverse stops die we maken. Na wat foto's te hebben geschoten, zijn we vlug het busje weer ingevlucht, want het begon toch al wel aardig warm te worden. We waren de 35 graden al gepasseerd en we waren nog geeneens op de warmste periode van de dag.

Het volgende onderdeel op het programma was een bezoek aan The Bridge over the River Kwai. Aangezien Kwai in het Thais rivier betekent, zijn we dus op weg naar de rivier rivier. Het was inmiddels het heetste punt van de dag en we waren de 40 graden al ruim gepasseerd. Gelukkig hoefden we niet ver te lopen tot we bij de brug waren. Helaas was de originele brug al een hele tijd geleden vergaan, dus moesten we het doen met een metalen brug en een strandje waar ooit de originele brug zou moeten hebben gestaan. Het was inmiddels zo heet geworden, dat ik steeds roder begon te worden en ik waarschijnlijk morgen als een kreeft aan het ontbijt zit. Gelukkig stond aan de andere kant van de brug het busje op ons te wachten, zodat we het hele pokkeneind niet terug hoefden te lopen door de hitte.

Op zoek naar wat koeling, hadden we hoop deze te vinden in onze volgende bestemming, namelijk een heuse tempel in een grot. 20 meter onder de grond, tussen allerlei smalle gangetjes en spelonken, stonden diverse Buddha beelden opgesteld. De Jappen hebben ten tijde van de oorlog deze grot als opslagplaats gebruikt. Ook al was het hier iets koeler dan boven de grond, door de luchtvochtigheid stroomde het zweet alsnog je bilnaad in. Het trappenlopen werkte bovendien niet bevorderlijk op het verkoelingsproces. We waren dan ook blij, dat we het busje weer in konden. Overigens werkte de airco niet echt fantastisch, waardoor het in het busje ook nog best warm was zo achter het glas in het zonnetje.

Ons bezoek aan de grot was de laatste toeristische bestemming voor vandaag. Vanaf hier zijn we in een dik uur naar het hotel van vandaag gereden, het River Kwai Village Hotel. Een soort tropische variant van Centerparcs, echter de huisjes zijn niet groter dan een slaapkamer met een badkamer, maar het idee van de opzet is hetzelfde. De omgeving is schitterend. Het is hier veel bergachtiger dan in Bangkok en dat met de begroeiing en de geluiden van allerlei beesten, maakt het tot een mooi tropisch geheel. Hier aangekomen, hebben we direct onze zwemspullen aangetrokken en zijn richting het zwembad gelopen. Hier was slechts één kleine, dikke Buddha aan het zwemmen, voor de rest was er niemand te bekennen. Toch lekker luxe zo'n heel park bijna voor jezelf alleen. Een paar minuutjes later kwamen René en Evy, onze reisgenoten, en de gids, Maha, ook nog even wat verkoeling zoeken. Ze volgden bovendien ons enthousiaste voorbeeld en plonsden net zo makkelijk op hun leeftijd via de glijbaan het zwembad in.

Toen we een beetje opgedroogd waren, zijn we wat gaan relaxen op de hotelkamer en rond een uurtje of 19.15 uur zijn we richting het restaurant vertrokken. Ook hier was geen kip te bekennen. Het is momenteel laagseizoen in Thailand, dus erg rustig. We hebben samen met het Nederlandse stel en de gids gegeten en zijn rond 21.15 uur richting de kamer vertrokken om aan het reisverslag te werken. Het schijnt dat er bij de receptie een gratis Wifi is en daar zullen we dan morgenochtend het verslag van vandaag proberen te uploaden. Voor nu maar eens ons bed op gaan zoeken. Morgen kunnen we een beetje uitslapen, want we vertrekken pas rond 09.00 uur.

O ja, het vermelden waard nog, vandaag heeft het de hele dag geregend in Bangkok. Tot nu toe zijn we dus in staat geweest om het slechte weer te ontwijken. Laten we hopen dat dat zo blijft!