Donderdag 24 mei - rustdag

Het is alweer dag 7 en dat betekent, dat we richting eenderde van onze reis gaan. Wat vliegt de tijd toch hard als je het naar je zin hebt.

Vandaag hebben we een lekkere luie relax dag. We zijn op ons gemakje opgestaan en zaten rond 09.00 uur aan het ontbijt. Heerlijk om weer zelf je ontbijtje te kunnen kiezen bij het buffet.

Na het ontbijt zijn we langs het kantoor van Green Wood Travel gegaan om voor 900 Baht de kamer tot 18.00 uur te boeken. Anders moesten we om 12.00 uur uitchecken en zouden we 6 uur lang rond moeten dolen in de stad. Dat is op zich geen probleem, maar het feit dat je niet de mogelijkheid hebt om je even op te frissen aan het einde van de dag, vond ik eigenlijk nog wel het minste. We hebben ook gelijk gevraagd of ze de maintenance afdeling wilden bellen, want ons toilet loopt niet goed door. Je mag hier in Thailand je toiletpapier niet in het toilet gooien, want daar schijnt de boel snel van te verstoppen. En dat terwijl het toiletpapier flinterdun is. Overal staat een emmertje naast het toilet, waar je je papier in moet gooien, maar dat vinden we allebei zo vies, dat we toch stout zijn geweest en het toiletpapier gewoon in de pot hebben gegooid met als gevolg, dat de boel nu dus verstopt zit. De Thai gebruikt zelf overigens geen toiletpapier. Die wast de boel met de hand en bij veel toiletten is dan ook een handdouche te vinden. Gelukkig is het verstoppingsprobleem inmiddels zo goed als verholpen door een aardig vrouwtje van de afdeling Housekeeping die met de ontstopper langs kwam. Ze hebben hier vast vaker met dit bijltje gehakt, met die toeristen.

Het is inmiddels 11.15 uur als ik aan ons verslag werk. Het lijkt vandaag meer op een vrije dag thuis, dan op een vakantiedag. Ook wel eens lekker. En de upgrade naar de suite komt vandaag ook zeer goed van pas. We hebben lekker de ruimte zo. Ik ben nog even terug mijn bedje ingedoken en Michel heeft heerlijk lui tv liggen kijken.

Toen het bijna 14.00 uur was, zijn we naar het Prince Palace Café gegaan. Hier was een lunchbuffet tot 14.30 uur. Nu zijn wij snelle eters, dus in een half uurtje lunchen, moest best lukken. Op de een of andere manier was het lunchbuffet vandaag maar tot 14.00 uur geopend, tenminste, dat begreep ik uit het matige Engels van de ober. Gelukkig mochten we toch nog gebruik maken van het buffet, maar zodra wij ergens mee klaar waren, werd het direct afgeruimd. Alles was weer prima verzorgd en smakelijk.

Na de lunch zijn we onze zwemspullen gaan aantrekken. René en Evy hadden ons verteld dat er naast een andere toren van ons hotel een groter zwembad was, waar je zelfs baantjes kon trekken. Dat hebben we kunnen vinden en het was er werkelijk heerlijk. We hadden het hele zwembad voor ons alleen. Het zonnetje scheen en er stond een stevig briesje, waardoor we heerlijk in het zonnetje konden opdrogen. Na een klein uurtje zijn we weer naar de kamer gegaan om de koffers te gaan pakken.

Om 18.00 uur hebben we de sleutel van onze suite afgegeven bij Green Wood Travel en daarna hebben we de taxi genomen naar het treinstation. Gelukkig vonden we een taxi die bereid was om ons naar het station te brengen. De minder populaire bestemmingen/ritjes worden soms gewoon geweigerd.

Op ons treinticket stond, dat we trein 13 moesten hebben en via de informatiedesk kregen we te horen dat dat op perron 3 was. De trein hadden we snel gevonden, alsook onze coupé.

De wagons waren opgedeeld in verschillende 'kamertjes', die allemaal uitkwamen op een gang (overigens 'kamertjes' zonder deur). De 'kamertjes' hadden op hun beurt twee stapelbedden, waarvan het onderste bed dienst deed als bank. Er was een matrasje, een kussen, een onderlaken en een deken. Je bed kon je helemaal afsluiten met een gordijn.
Aangezien de 'kamertjes' nogal klein waren, hadden we de stille hoop, dat we deze niet hoefden te delen. Maar helaas, na een klein half uurtje kwam de eerste buurman. Een Australiër, die aan een rondreis van twee maanden bezig was. Hij kwam aanlopen met alleen een klein rugzakje, dat nog kleiner was dan onze handbagage rugzak. Ik vroeg hem waar zijn andere bagage was, maar die had hij niet! Hij had alleen een tandenborstel en een deodorant bij zich en dat was voldoende. De rest kocht hij hier en gooide hij na een paar dagen weer weg. Nu moet ik zeggen, dat dat hier prima te doen is. De kleding is zo spotgoedkoop, dat dit eigenlijk verreweg de beste oplossing is als je voor langere tijd gaat rondreizen hier.
Na 10 minuutjes kwam buurman nummer 2. Een Nederlandse jongen, die zijn baan bij een bank was kwijtgeraakt en toen besloten had om een lange reis te gaan maken. Hij was net een paar weken onderweg en zou pas rond Oud en Nieuw weer teruggaan naar Nederland. Om jaloers op te zijn! Je wordt wel eens gevraagd, wat je over zou doen in je leven en dat zou een van de dingen zijn, die ik over zou doen. Na school of voordat je echte verplichtingen hebt, zoals vaste kosten van een huis, een reis van een aantal maanden gaan maken. Maar goed, terug naar nu.
We kregen een menu uitgedeeld en bestelden direct het diner en ook gelijk het ontbijt voor de volgende ochtend. De twee vrijgezelle mannen hadden elkaar al snel gevonden met stoere verhalen over drank en seks. Ze verdwenen gelukkig richting de restauratie, zodat wij ons 'kamertje' voor ons alleen hadden. Rond een uurtje of 22.30 uur zijn we gaan liggen. Slapen wilde overigens niet echt lukken. De trein was beslist geen Thalys te noemen, sterker nog, het kwam nog geeneens in de buurt van een Intercity. Op bijna ieder stationnetje werd gestopt en bij dat stoppen en optrekken, lag je te rollen in je bedje. Ik had het vermoeden, dat het een lange nacht zou worden.......