Donderdag 31 mei - 1e dag jungle safari

Wat een weer was het vannacht! Het heeft ontzettend geregend en gewaaid en er viel van alles op het dak van ons boomhuis. Dat, in combinatie met een matras waarvan de veren bijna door de bovenkant heen komen steken, heeft ervoor gezorgd, dat we weinig geslapen hebben. Het bleek ook dat de boomhut niet overal waterdicht was, maar gelukkig heeft het naast onze open koffer gelekt en niet erin.

Om 08.00 uur werden we in de eetzaal verwacht voor het ontbijt. Het Nederlandse clubje was weer volledig present. We kregen toast met gebakken eieren en jam voor de zoetliefhebbers. Als fruit hadden we dit keer eens geen ananas, maar bananen en dat was blijkbaar een van de aapjes niet ontgaan, want hij klom, toen we bijna klaar waren met eten, heel brutaal op tafel en griste zo een banaan uit Lars zijn hand. Lars is overigens de zoon van Ruurd. Wij zullen vandaag samen met hen en Jantine naar onze volgende bestemming reizen.

Na de nodige foto's van de aap gemaakt te hebben en de kleine koffer te hebben ingepakt, zijn we om 09.00 uur met een minibusje vertrokken. Het was een spannende rit. We hebben inmiddels in de gaten, dat een doorgetrokken streep op de weg niet betekent dat je niet mag inhalen, maar dat je gewoon iets meer moet opletten dan bij een onderbroken streep. Inhalen voor een bocht is hier ook geen probleem. Als er een tegenstander aan mocht komen, kun je altijd de brommer of auto, die je aan het passeren bent, de berm nog induwen. Ik was niet echt blij, dat ik bij deze rit op het eerste bankje zat, want ik had daardoor ook direct zicht op de weg en dus op de rijstijl van onze wannabe Formule 1 coureur. Gelukkig hebben we het heelhuids gehaald en kwamen we na een uurtje risico rijden aan bij het Raja Phraba meer. We hadden ondertussen begrepen dat Tree Tops Safari ons reisprogramma aangepast had. Zo werken we vandaag dag 2 van ons programma af en morgen dag 1. Dat was blijkbaar makkelijker te combineren met de andere gasten, die gisteren al dag 1 afgewerkt hadden.

Het Raja Phraba meer is een enorm stuwmeer, dat is ontstaan doordat er in 1982 een hele grote dam is gebouwd. Hierdoor is een heel groot deel van de jungle onder water gelopen. Je kon dit goed zien, doordat bij de minder diepe stukken de boomtoppen nog boven water uitstaken. De omgeving was overigens schitterend. Majestueuze rotsformaties rijzen soms loodrecht uit het water en alle plekjes waar maar iets kan groeien, zijn weelderig begroeid. Op het diepste punt van het meer is het 95 meter diep. Na de regentijd schijnt het er zelfs 110 meter diep te zijn. Na een klein stukje varen, vertelde onze gids dat ter hoogte van het punt waar we op dat moment waren, vroeger een dorpje had gestaan met een stuk of 600 inwoners. Op een diepte van 60 meter, zou zelfs nog een tempel van vroeger staan. Jammer dat dit te diep is voor ons om te duiken. Dat had me wel heel bijzonder geleken. Ik kreeg door het mooie, heldere water trouwens steeds meer zin in ons verblijf op Koh Phi Phi, alwaar we hopelijk de nodige duiken kunnen gaan maken. Maar dat duurt nog een paar daagjes.
Na een uurtje varen kwamen we aan bij de rafthouses. Dit zijn van bamboe gemaakte huisjes op het meer. Het meer dient als zwembad, maar ook als badkamer, alhoewel er op het naastgelegen eiland ook toiletten aanwezig waren. Vanuit je kamer kon je zo het meer inspringen om te zwemmen, wassen of plassen. Volgens de gids heeft dit meer overigens het schoonste water van Thailand. Of dat waar is? Helder was het in ieder geval zeker.

Toen we aankwamen bij de rafthouses, kregen we nagenoeg direct de lunch geserveerd. Daarna hadden we anderhalf uur ter vrije besteding, alvorens het middagprogramma zou beginnen. Omdat we zo slecht geslapen hadden, zijn we na de lunch een uurtje gaan liggen.

Om half drie zou de gids met de groep vertrekken. Ik was echter nog steeds erg moe en moest eerlijk bekennen dat ik een beetje genoeg begon te krijgen van alle reeds vooraf geplande excursies. Het ging meer voelen als moeten i.p.v. mogen. In overleg met Michel ben ik dan ook bij de rafthouses gebleven om te relaxen, terwijl hij met Ruurd, Lars en een Amerikaanse meid, die zichzelf L.T. liet noemen, vertrok. Michel schrijft hieronder dan ook verder over zijn ervaringen vanmiddag. Over naar Michel.

Dank je wel Danielle. Allereerst gingen wij met de boot op safari. Het doel was om wilde dieren te spotten. Veel verder dan een vogel en een vlinder zijn we helaas niet gekomen. Wel zagen wij aan de oever diverse slipsporen, waar volgens de gids olifanten vanuit de jungle naar het water kwamen, om hun dorst te lessen. Na diverse spots afgevaren te hebben, zijn wij naar de lokale (vis)markt van Takhun gegaan. Deze vismarkt bestond uit drie woningen, waarschijnlijk familie van de gids, waar diverse vissoorten, in aparte afgezette delen van het meer, gehouden werden. Na kort overleg werd besloten om voor het diner 3,5 kilo aan meervallen in te slaan, dat kwam neer op 6 vissen. De visser schepte de vissen uit het water en we kregen ze levend in een zak mee. Onze timing was wederom perfect, want het begon net te regenen op het moment dat wij onder het afdakje bij de vissers stonden. Nadat het weer was opgeklaard, zijn we verder gevaren.
Onze volgende bestemming was een onder water gelopen grot waar vleermuizen woonden. Na ongeveer een kwartiertje varen, legden we aan bij een uitstekende boomstam van een rotsformatie. Een voor een sprongen we vanaf de boot het water in. Na ongeveer een metertje of 20 langs de rand van de rots te hebben gezwommen, kwamen we een inham in de rots tegen. We moesten hier door een opening heen klimmen, waarbij je op moest passen, omdat de stenen nogal scherp waren. Ik had gelukkig mijn Teva sandalen aan, waardoor ik als een jonge hinde de puntige rotsen trotseerde. Na een klimmetje van ongeveer 2 meter keken we zo'n 3 meter de diepte in. We keken neer op de ondergelopen grot. Ik was de laatste die de sprong naar beneden moest maken en ben met mijn verstand op nul de leegte ingesprongen en voordat ik er erg in had, lag ik in het water te dobberen. En WOW wat mooi was het hier!!! De stalagtieten hingen aan het plafond van de grot, het water was er heerlijk warm en helder en de vleermuisjes fladderden langs het plafond van de grot. De gids had zijn zaklantaarn bij zich, die hij boven water moest houden, omdat deze niet waterdicht was. Gelukkig hield hij het vol, want na een klein stukje zwemmen, kwamen we bij een donker gedeelte aan, waar zijn zaklamp goed van pas kwam. Ik voelde mij als een survivor in een Discovery documentaire. Het was zo mooi en ongerept hier. Iets dat je eigenlijk alleen in films ziet. Ik voelde mij op dat moment een bevoorrecht persoon om hier te mogen zijn. Omdat het water nog niet al te hoog stond in de grot, konden we onder een laaghangend stuk rots duiken. Je moest wel voor een fractie met je hoofd onder water hiervoor. Je kwam dan in een kleine ronde ruimte terecht, waar je hele mooie echo's kon maken. We hebben hier onze stembanden nog even goed getest. Na een klein half uurtje gingen we de grot weer uit. De drie meter die we naar beneden waren gesprongen, moesten we ook weer omhoog klauteren en dit was een behoorlijke uitdaging. Maar voor mij, als inmiddels doorgewinterde survivalist, was dit nagenoeg geen uitdaging. Met de boot zijn we vervolgens weer terug naar de rafthouses gevaren, waren de dames (Danielle en Jantine die ook bij de rafthouses was gebleven, omdat zij gisteren al naar de vleermuisgrot was gegaan) op de balkonnetjes van de rafthouses op ons zaten te wachten. Met z'n allen zijn we vervolgens gaan dineren. Danielle neemt nu het stokje weer over.

Dank je wel Michel. Hier ben ik weer. Tijdens Michel zijn afwezigheid heb ik heerlijk kunnen relaxen en zwemmen. Ik heb zelfs een kwartiertje op mijn rug liggen drijven en naar de schitterende omgeving gekeken. Dit zou een prima 'houding' voor een meditatie zijn.

Voor het diner waren de vissen, die 's middags gekocht waren, op een typisch Thaise wijze klaargemaakt. Gelukkig waren er ook andere gerechten, want ik vond de vis er niet smakelijk uitzien en begreep van Michel ook, dat de vissen vol met graten zaten.

Na het diner stond er een nachtelijke safari op de agenda. Dat klinkt heel spannend, maar dat was het niet echt. We gingen namelijk niet wandelen, omdat dit i.v.m. de giftige slangen te gevaarlijk was, maar we gingen met een boot. Vlak naast de overdekte ruimte waar we gegeten hadden (ook een op het water drijvend gebouwtje), stond een hele lange tafel met twee net zo lange banken. Ik denk dat de tafel wel zo'n 20 meter lang was. Het bleek dat de tafel en banken op een bamboe vlot stonden en dat deze hele constructie kon varen! Het geheel deed me nog het meeste denken aan een biertaxi die je wel eens in Nederland tegenkwam (ze zijn inmiddels toch verboden?). Nou daar zaten we dan, met z'n zessen aan die gigantische tafel. Op de achterkant van het vlot was een grote motor geplaatst met eenzelfde lange schroef als de longtailboot waar we mee over het meer gevaren waren. De gids bestuurde de 'boot' en voer ons langs de oevers van de boven het water uitstekende bergen en rotsen. De gids had een grote schijnwerper meegenomen en omdat Michel ook een zaklampje bij zich had, werd hij voorop de boot neergezet, met als opdracht uit te kijken voor boomtoppen die boven het water uitstaken. Met de schijnwerper en zaklamp werden vervolgens alle boomtoppen afgespeurd. Er zouden kleine aapjes zitten, waarvan ik de naam helaas kwijt ben, met grote, ronde, rode ogen en die zouden op moeten lichten in de straal van de lampen. We hebben een uur rond gedobberd en Jantine, de gids en ik hebben uiteindelijk één aap gezien die zich schuilhield in een hele hoge boom. Volgens mij deed het beest snel zijn pootjes voor zijn ogen, nadat wij hem met een soort bouwlamp verblind hadden, want de rest van de groep heeft de aap niet gezien. Dat was het hele resultaat voor de avond. Een stel muggen en een knipoog van een aap. Jammer dat we niet meer hebben gezien. Met het hele gevaarte voeren we vervolgens weer terug naar de rafthouses.

Na de nachtelijke 'safari' zijn we gelijk ons bedje ingedoken. Het matras lag hier gelukkig een stuk beter, dan het matras in de boomhut, dus hopelijk slapen we vannacht ook een stukje beter. Morgenochtend moeten we vroeg op, want dan gaan we met de 'biertaxi' een ochtendsafari maken. Hetzelfde idee als vandaag, maar dan onder het genot van een ontbijtje. Goed vooruitzicht: eten op het meer.