Vrijdag 1 juni - 2e dag jungle safari

Ondanks dat we twee op elkaar gestapelde matrassen hadden en deze best zacht lagen, hebben we toch niet fantastisch geslapen. Wellicht komt dat, omdat je toch ook steeds weer aan een ander bed en andere omgevingsgeluiden moet wennen.
Ik had de wekker om 6.20 uur gezet, want we zouden om 07.00 uur vertrekken voor de ochtend 'safari'. Ik heb direct mijn zwemkleding aangetrokken en ben zo uit de slaapkamer het meer ingedoken voor een frisse 'douche'. Dit is toch wel paradijselijk hoor. Ik was bovendien helemaal alleen, want iedereen sliep nog. Toen ik na een kwartiertje het water uitging, was Michel ook wakker en ook hij plonste het water in. De rest van onze groep had blijkbaar niet goed begrepen, dat we om 07.00 uur zouden vertrekken, want iedereen lag nog op één oor.
Na het tanden poetsen zijn we richting de eettafel gelopen. Ook het personeel werd langzaam wakker en begon de tafel op de 'biertaxi' voor het ontbijt te dekken. Toen alles klaar stond en de eerste bordjes met scrambled eggs uitgedeeld werden, begon het te regenen. Dus alles voor het ontbijt werd als de sodemieter naar 'binnen' gehaald en hebben we alsnog overdekt zitten eten. Na het ontbijt stopte het met regenen en konden we alsnog vertrekken. Alleen Jantine ging met ons mee op 'safari'.

We voeren met z'n drietjes en de gids/kapitein weer langs de oevers druk op zoek naar bewegende takken. Op een gegeven moment hoorden we de apen heel duidelijk naar elkaar schreeuwen, maar zien, deden we ze niet. We zagen uiteindelijk wel twee toekans in de verte. Aan het einde van de tocht, vlak voordat we terug zouden keren, zagen we vrij laag in de bossages een aantal takken bewegen. En ja hoor, de aapjes sprongen hier van tak naar tak. Helaas konden we ze niet echt goed op de foto krijgen, maar gezien hebben we ze wel.

Toen we terug waren bij de rafthouses, zijn we de koffers gaan pakken en werden we samen met Jantine in de longtailboot weer terug naar het vasteland gebracht. De tocht was weer genieten. Vanaf het vasteland werden we met een minibusje in een klein uurtje terug naar het boomhutten hotel gebracht, waar we om half twaalf aankwamen. We kregen wederom dezelfde kamer en mochten een uurtje relaxen totdat we konden lunchen. Na de lunch namen we afscheid van Jantine, die vanaf hier haar reis richting Bangkok voort zou zetten. Wij konden nog een uurtje relaxen voordat het middagprogramma zou beginnen. Via de receptie hadden we begrepen dat er een nieuwe groep Nederlanders zou komen, die met het middagprogramma mee zou doen. Ik had niet veel puf om mee te gaan en besloot om lekker in het hotel te blijven.

Michel vertrok om 14.30 uur samen met 3 Nederlandse stelletjes, waarvan één stel twee kinderen bij zich had. Iedereen werd in een open pick-up truck geladen. Er ging nog een aantal Thaise jongens mee, die plaats namen op het dak van de truck, samen met een heleboel 'tubes' die gebruikt zouden worden voor een tochtje op de rivier.
De toer ging als eerste richting een soort parkeerplaats vlak in de buurt, waar aapjes gevoerd werden. Het werd een beetje een Japanse toer, want iedereen kreeg maar een paar minuutjes de tijd om de aapjes te fotograferen, alvorens iedereen de truck weer in moest.
De volgende bestemming was een waterval, waar de truck bijna naast kon parkeren. Ook hier was het tijd voor wat kiekjes. Tenslotte reed de truck nog langs een viewpoint, waar je een mooi uitzicht over de omgeving had. Dit alles nam met het rijden hooguit een half uurtje in beslag, dus de Japanners zouden trots zijn geweest op deze supersnelle toer!

Vervolgens reed de truck in een kwartiertje naar een rivier in de buurt, waar iedereen weer uitgeladen werd. Iedereen kreeg een grote binnenband waar je in kon gaan 'hangen'. Door de stroming werd je meegenomen over de rivier. De bedoeling was om de overhangende takken te ontwijken, maar de lokale Thaise jongens, die mee waren gegaan, maakten er juist een sport van, om elkaar in de bossages te duwen. Michel heeft lekker op zijn bandje gedobberd en van de omgeving genoten. Helaas kon hij hier geen foto's maken, want de onderwatercamera lag in de hotelkamer. De totale tocht duurde ongeveer 50 minuten. Daarna werd iedereen weer in de truck geladen. De Thaise jongens namen met in totaal 13 banden weer op het dak plaats, waardoor de truck nogal hoog was geworden. Tijdens de rit, hoorde de groep ineens een hoop kabaal en probeerden de Thaise jongens vanaf het dak de chauffeur van de truck te waarschuwen. Wat bleek, er was een over de weg hangende elektriciteitskabel los gereden, die gelukkig niemand geraakt had, maar de draad lag wel over de weg. De chauffeur had echter niets door en reed rustig verder. Nu maar hopen dat dat goed gaat. Vanavond zal er ongetwijfeld een gezin zonder stroom zitten.

Michel was rond 16.30 uur weer terug bij het hotel en we zouden om 18.30 uur gaan eten, dus hadden we nog even de tijd om te relaxen. Het was ondertussen flink gaan regenen en niet alleen buiten de kamer. Ik schreef twee dagen geleden al, dat het wat gelekt had, vlak naast onze koffer, maar nu liep het op verschillende plaatsen in straaltjes van het plafond. Op één plek was dat zelfs vlak bij een lichtpunt, dus echt veilig voelden we ons niet meer. Op naar de receptie om een andere kamer te vragen. Er was nog maar één kamer beschikbaar, maar hier deed de airco het niet. Voor één nachtje vonden we dat niet zo erg, zeker niet omdat er ook twee ventilatoren in de kamer geplaatst waren. Ook deze kamer was overigens niet geheel zonder lekkage, maar verder dan een paar drupjes kwam het (nog) niet. We hebben op het balkon naar de regen zitten kijken. Dit was toch wel de eerste echte tropische regenbui die we in Thailand meemaakten en die ook langer dan 5 minuutjes duurde.

Vlak voor het diner kwamen we in de receptie een van de Nederlandse stelletjes tegen. Ook zij hadden enorme lekkage in hun boomhut en er moest naar een oplossing gezocht worden. Zij kregen uiteindelijk een kamer in het hoofdgebouw aangeboden. Wel geen boomhut, maar in ieder geval een kamer zonder lekkage.

Het diner was met de hele groep Nederlanders. Wat waren wij blij, dat we met deze mensen niet al te lang opgescheept zouden zitten. Het stel met kinderen, woonde in een piepklein dorpje bij Amsterdam ergens in de buurt. Volgens mij midden op de Gooise matras, want zo gedroegen ze zich in ieder geval wel. Ze zouden zo mee kunnen spelen in de serie Gooische Vrouwen. De andere twee stelletjes leken me wel aardig, maar de bralaapjes uit het Gooi hadden het grootste woord om over hun irritante kroost nog maar te zwijgen. Wij zijn na het diner dan ook direct naar onze kamer vertrokken om nog een beetje te lezen. Uiteindelijk zijn we vroeg gaan slapen. Morgen worden we om 07.30 uur aan het ontbijt verwacht en om 08.00 uur vertrekt onze transfer richting Krabi, waar we de boot naar Koh Phi Phi zullen nemen, wederom een nieuw avontuur van onze reis.