Dag 1 - 14 augustus - reisdag

De wekker zou vanochtend om 06.15 uur gaan, maar ik was om 03.45 uur al wakker en kwam weer moeilijk in slaap. Pas tegen 05.00 uur lukte dat toch en toen de wekker eenmaal ging, lag ik natuurlijk in een soort coma na effectief maar 4 uurtjes slaap. Michèl en Floortje zijn eerst gaan douchen terwijl ik begon met het verzamelen van de toiletspullen. Wel vreemd, in huis was het nog bloedheet (zou me niet verbazen als het op onze bovenverdieping nog bijna 30 graden was na twee snikhete dagen), maar in onze vakantie zal de temperatuur niet vaak boven de 20 graden uit gaan komen. Niet echt waar ik als eerste aan denk bij een zomervakantie. Nou ja, het belangrijkste is, dat het zoveel mogelijk droog blijft.

Nadat ik de laatste dingen in de koffers had gestopt, kwam ik badend in het zweet beneden. Michèl had ondertussen de noodzakelijke laatste klusjes gedaan, zoals het vuil buiten zetten, dus bij hem liep ook het zweet in straaltjes van zijn hoofd. Beneden moest ik nog alle proviand en andere zaken bij elkaar zoeken en inpakken. Omdat ik, zoals ik in de proloog al schreef, koffers pakken een verschrikkelijk stressvolle gebeurtenis vind, maak ik weken van tevoren al een paklijst, zodat ik die netjes af kan werken, zonder op dat moment nog veel te moeten nadenken. Ondertussen was mijn moeder naar boven gekomen en heb ik koffie gezet, snel wat gegeten en ging Michèl de auto inladen. Of ik de paspoorten ook had. Paspoorten? Maar die stonden helemaal niet op mijn paklijst, maar natuurlijk moesten die wel mee! En tot overmaat van ramp kon ik die van mij natuurlijk niet vinden. Voor zover mogelijk schoot mijn stressmeter nog verder in het rood. Maar na 5 minuten hard nadenken, kreeg ik ineens een brainwave. Hij zat nog in mijn rugzak die ik voor het laatst gebruikt had, toen ik met mijn moeder naar Turkije ben geweest. Pfffff wat een opluchting, bijna alsnog grote crisis in huize Van Wissen. Uiteindelijk konden we rond 08.30 uur (een half uurtje later dan gepland) alsnog vertrekken en zwaaide mijn moeder ons uit. Zij blijft thuis achter, maar krijgt een vriendin te logeren, zodat ze niet alleen thuis hoeft te zijn.

De reis naar onze eerste stop in Hovborg zou zonder tussenstops zo'n 8,5 uur in beslag nemen. En dat klopte achteraf aardig. Michèl reed het eerste stuk, want ik val in de ochtend bijna in slaap achter het stuur en we wilden wel graag heel aankomen. De eerste stop maakten we al na een klein uurtje. Snel een broodje (jaja thuis gesmeerd en belegd door Michèl) en een drankje op de parkeerplaats van een tankstation en weer door. Toen we na de stop goed en wel 10 minuten onderweg waren, hoorden we van achter uit de auto: 'Ik moet plassen!' Dus bij het volgende tankstation er weer af om naar het toilet te gaan.

Vlak over de grens in Duitsland heb ik het stuur overgenomen. Er was veel regen voor vandaag voorspeld en dat klopte ook. Er trok een hele strook met regen over West-Duitsland en het leek wel of we die volgden of dat hij ons volgde. Ken je dat filmpje van de Pink Panther, waar een regenwolkje boven zijn hoofd hem overal volgt, waar hij ook gaat? Nou dat idee kreeg ik onderweg ook. 80% van de reis heeft het geregend en dat was best vermoeiend rijden, zeker met het opspattende water van het vele vrachtverkeer.

Vlak voor de grens met Denemarken zijn we gaan tanken. Ik had van tevoren al gekeken wat de brandstofprijzen in Duitsland waren (en dat moest veel goedkoper dan in Nederland zijn). Euro95 zou rond de € 1,74 per liter moeten kosten. Dus ik was enorm verbaasd dat ik € 2,34 bij de pomp zag staan. Ook in Duitsland wordt dus geen korting aan de snelweg gegeven, maar volgens mij gooien ze er nog eens een extra toeslag op ook. Het verschil met een pomp nog geen kilometer van de snelweg af is 60 (!) cent per liter. Dan is het zeker de moeite waard om even van de snelweg af te gaan. Het scheelde ons dik 20 Euro op een volle tank en die 20 Euro hebben we vervolgens over de balk gesmeten door drie drankjes bij de Starbucks te kopen. OMG, voor de kleinste frappuccino vragen ze gewoon dik 6 Euro. We zouden het ons dan ook goed hebben moeten laten smaken, ware het niet, dat Michèl per ongeluk iets besteld had met een shot espresso erin en hij lust geen koffie en mijn caramel frappuccino was niet zo zoet (ik proefde de caramel geeneens) als ik verwacht had. Eigenlijk was alleen de cookie and cream shake van Floortje erg lekker.

Goed, met het buikje vol vervolgden we onze weg en na nog wat plaspauzes kwamen we geheel volgens planning om 17.30 uur op onze plaats van bestemming aan. Een tweekamerappartement op zo'n 20 minuutjes rijden van Legoland. Ik had uiteraard de foto's op Booking.com al gezien en die kwamen goed overeen met de werkelijkheid. Wat een fijn en groot appartement. En dat voor slechts € 173 voor twee nachten (voor drie personen!). Dan zitten we hier toch een stuk lekkerder dan in een peperdure kamer in een Legoland hotel. We zijn gelijk wat boodschapjes gaan doen in het plaatselijke mini supermarktje, dat hier op slechts 600 meter afstand vandaan zit. Dan heb je ook bijna het hele dorp gehad overigens.

Vanavond eten we tomatensoep met tosti's en worstjes. Na zo'n vermoeiende reisdag hebben we geen zin meer om uitgebreid te gaan koken. Er zit hier in het dorp wel een herberg met restaurant, maar dat zag er online best chique uit en om ons nu nog helemaal om te gaan kleden en op te doffen om te gaan eten, nou nee. We blijven lekker in 'ons' huisje waar we heerlijk met de beentjes omhoog kunnen chillen. Nog een pluspunt van het appartement: er is een koffiezetapparaat dat van verse bonen en met verse melk een heerlijke bak cappuccino zet. Moeder is dus al dik tevreden.

Floortje vermaakt zich prima in de grote tuin waar een enorme trampoline staat. Fijn dat ze wat energie kwijt kan, na zo'n lange zit in de auto. Ze heeft zich overigens keurig gedragen. Lang leve de mobiele telefoon. Wij hadden het als kind in de auto vroeger toch een stuk lastiger en onze ouders dus ook. Ik heb bijna niet gehoord: 'Zijn we er al?' terwijl ik dat vroeger volgens mij wel twintig keer vroeg.

Terwijl ik ons verslag zit te schrijven, ontdekken Michèl en Floortje hoe de X-Box werkt. Voor kids is hier in het appartement aan alles gedacht. En Floortje voelt zich weer helemaal kind. Een speelkeukentje! Hahaha wat heerlijk dat ze zich af en toe weer helemaal 5 jaar kan voelen. En nu slaat dat weer om, want ze staat samen met papa eten te maken. Dan is ze ineens weer een hele grote meid.

Het soepje en de tosti's zitten er ondertussen in en man en kind zijn allebei richting hun eigen slaapkamer vertrokken om even languit op bed te liggen. We zijn best gaar van de reis vandaag.

De planning is dat we morgen rond 09.30 uur richting Legoland vertrekken. Het park gaat om 10.00 uur open, dus we kunnen zelfs een beetje uitslapen. Volgens de weersverwachting wordt het morgen maximaal 22 graden maar met een zonnetje en slechts een hele kleine kans op regen. Perfect weer om een pretpark te bezoeken.

Tot morgen met dan een verslag van ons bezoek aan Legoland in Billund.