Dag 7 - Woensdag 23 mei - Miami

Omdat een bezoek aan Miami op het laatste moment een wijziging was t.o.v. het originele reisplan (Michèl wilde toch wel graag iets van Miami en de Everglades zien nu we toch in de buurt waren) had ik niet echt een vast programma voor deze twee dagen. Het was me gisteravond gelukt om een hele leuke tour te vinden op TripAdvisor (echt een superapp trouwens). De tour mocht natuurlijk niet te lang duren, want dan gaat de lol er snel af voor Floortje en wij wilden toch graag zoveel mogelijk zien. De keuze viel daarom op Duck Tours, die een tour van anderhalf uur met een amfibie voertuig organiseerde! Hun tourguides hebben allemaal een acteerachtergrond en je wordt gewaarschuwd dat het geen 'gewone' tour is.

De ochtend begon uiteraard weer vroeg, doordat ons natuurlijke wekkertje afging om half acht. Na een ontbijtje gingen we douchen en vertrokken we richting Miami Beach. Vanaf ons hotel was het een half uurtje rijden. We hadden er voor de zekerheid een uurtje voor uitgetrokken om er rond kwart voor 11 te zijn, want Google maps gaf al wat files aan. Vlakbij het punt waar we de tickets op moesten halen, vonden we een parkeergarage. Ik was voorbereid op de hoofdprijs, maar als je het vergelijkt met Amsterdam, is het hier goedkoop. Een dagkaart kost $20 en voor 6 uurtjes ben je $10 kwijt. Voor een stad als Miami had ik veel hogere prijzen verwacht.

Nadat we de tickets opgepikt hadden en een heerlijke lokale koffie gescoord hadden (ik dan) konden we één straat verder de bus/boot in/op. Het was een kleine groep met toeristen. Normaal kunnen er zo'n 40 mensen mee, maar we waren nu maar met 12.

De beschrijving van de tour klopte volledig. Het werd geen normale tour. De gids moest wel zijn best doen om de stemming er goed in te krijgen, maar dat lukte uiteindelijk best goed door de namen van iedereen te onthouden, je zo af en toe persoonlijk aan te spreken en veel vragen aan de toeristen te stellen, waardoor er een onderlinge competitie ontstond om de vragen goed te beantwoorden. Neem daarbij toepasselijke muziek voor alle interessante bezienswaardigheden en je hebt het al snel prima naar je zin.

Vanaf Miami Beach reden we over een van de bruggen die de eilandjes (het zijn er 23) met elkaar verbinden en gingen bij een van de havens te water. De haven zelf was deels gesloten i.v.m. de gevolgen van orkaan Irma die hier 9 maanden geleden was. De luxe jachten waren gewoon op de kant geworpen en lagen daar total loss scheepswrakken te zijn. Het te water gaan is overigens heel bijzonder. Zo vreemd dat de rijdende bus ineens een boot wordt.

De rondvaart, die ons langs een aantal eilandjes bracht waar celebrities hun (vakantie)huizen hebben, duurde zo'n drie kwartier. We zagen o.a. het huis van David Beckham, A Rod (een bekende basketballer), Puff Daddy en nog wat andere rappers die wij niet kennen en de uitvinder van Viagra heeft het ook heel lekker gedaan aan zijn huis te zien. Er staan hier echt schitterende, volledig onbetaalbare optrekjes.

Na de rondvaart gingen we weer aan land, wat uiteindelijk met de tweede poging lukte en waarna met een techneut gebeld moest worden, omdat ze de bus niet aan de praat kregen. Dacht eerst dat het bij de 'act' hoorde. De rit bracht ons vervolgens via Ocean Drive weer naar het startpunt. Voor mij was het een feest van herkenning, omdat ik hier ruim 20 jaar geleden 2 weken op Collins Avenue (een straat die parallel aan Ocean Drive ligt) verbleef. Grappig om te zien dat sommige dingen echt nog volledig onveranderd zijn.

Het weer was ondertussen echt bijzonder mooi geworden. De lucht was helemaal open gebroken en het was echt heet geworden. Desondanks zijn we naar het strand geslenterd, hebben Michèl en Floortje een ijsje gegeten en zijn we met onze blote voetjes door de branding gewandeld. Omdat het echt super warm was en Floortje naar huis wilde, zijn we terug gegaan naar de auto en zijn toen via Ocean Drive naar ons appartement gereden. Er zijn hier heel wat films opgenomen. O.a. scènes van The Birdcage (met wijlen Robin Williams) en de film There's Something About Mary. Ook de Versace Mansion (nu een hotel) hebben we gezien. Het op 2 na meest gefotografeerde pand in de USA, sinds de moord op Versace op de hoek van de straat hier plaatsvond.

Michèl had al een aantal dagen last van zijn kies en de pijn leek erger te worden. Omdat we binnenkort richting Mexico vertrekken en ik waarschijnlijk bevooroordeeld denk dat de tandartsen hier beter zijn, hebben we gelijk een tandarts gebeld waar hij binnen een uur terecht kon. Ik maakte op hetzelfde tijdstip een afspraak bij de Nailsalon.

Op de gemaakte foto's kon de tandarts niet echt iets zien aan de kies waar Michèl last van had. Ze dacht wel een wortel te zien die er niet helemaal goed uit zag, maar juist van die kies had Michèl geen last. Ze heeft de pijnlijke kies een beetje bijgeslepen, zodat de druk met kauwen wat minder is. Daarnaast kreeg Michèl een kuurtje van 7 dagen en pijnstillers. Het gaat nu gelukkig een stuk beter.

Michèl en Floortje zijn samen een hapje gaan eten en ik heb vanaf de Nailsalon mijn eerst rit met Uber geboekt. Geen flauw idee hoe dat werkte, maar het is toch goed gegaan! Ik ben een paar uurtjes gaan pokeren in het Magic Casino hier zo'n 20 kilometer verderop. Dat Uber werkt echt fantastisch. Je voert vooraf je creditcard gegevens in, opent de app en geeft aan waar je heen wilt. Uber zoekt de chauffeurs die in de buurt zijn en dan komt er vanzelf iemand naar je toe om je op te pikken of je moet een klein stukje lopen naar het punt dat de app als oppikpunt aangeeft. Ritje kostte $20 en dat is volgens mij vele malen goedkoper dan een traditionele taxi. Voor herhaling vatbaar. Heb de avond niet winnend af kunnen sluiten, maar het was gezellig en met Uber ben ik weer terug gegaan naar ons appartement. Op de terugweg had ik gelukkig een Engels sprekende chauffeur. Er zijn hier zoveel Spaanstaligen, die soms echt geen letter Engels spreken. Zo ook mijn nagelstyliste in de salon. Ik begrijp dat echt niet. Als je toch in een Engelstalig land woont, dan probeer je toch minimaal de basics onder de knie te krijgen?

Ik lag uiteindelijk om 3 uur op bed. Hopen dat Floortje morgen een beetje uitslaapt voor haar doen. Morgen moeten de koffers weer gepakt worden. Voor de vlucht naar Mexico moeten we de bagage apart betalen. Het is dus de bedoeling dat ik alle gekochte kleding (twee volle tassen) in de 3 koffers krijg en dat ze ook nog eens onder de 23 kg per stuk blijven. Dat wordt een uitdaging! Als nood heb ik nog een sporttas bij me, maar een extra koffer kost $40 dus als het niet nodig is...…

We vliegen om 15.00 uur lokale tijd en de vlucht duurt 1.45 uur. Het is een uurtje vroeger in Mexico, waardoor we nagenoeg rond dezelfde tijd aankomen. In Cancun worden we opgepikt door een busje, dat ik reeds geregeld heb. De bus rijd in een kleine 2 uur naar Playa del Carmen. Daar nemen we de Ferry (die nog geregeld moet worden) en bij aankomst op Cozumel zou het hotel vlak bij de haven moeten zitten. Desondanks zullen we wel een taxi nemen, want lopen met al die koffers is niet te doen.

Tot zover weer en tot morgen!