Dag 17 - Zaterdag 2 juni - Cozumel

De 17e dag alweer en dat betekent dat we al ruim twee weken op vakantie zijn. En omdat we al zoveel gedaan hebben, lijkt het eigenlijk nog veel langer. Ik ben het besef van dagen en data volledig kwijt. Ik zag laatst iemand ergens prettig weekend schrijven en toen realiseerde ik me dat ineens. Heerlijk, dat is het echte vakantiegevoel. Helemaal los komen van alle verplichte nummers en afspraken van het reguliere leven.

Zoals ik eerder schreef, ben ik, i.v.m. de smalle bedjes, samen met Floortje in één bed gaan slapen. Wat een draak van een nacht is dat geworden. Mijn lieve schatje heeft mij in haar slaap geschopt, gepetst, geduwd en geslagen. Kreeg midden in de nacht ineens een volle vuist op mijn oog. Nou dan zit je dus ineens stijf rechtop in bed. Daarnaast probeert ze me ook nog steeds uit bed te duwen, ligt ze regelmatig overdwars in bed en de term woelmuis is nog te licht om haar beweeglijkheid te beschrijven. Als dit haar hele leven zo blijft, dan heb ik nu al medelijden met de man of vrouw die later het bed met haar deelt! Tegen de ochtend viel ik eindelijk een beetje in slaap, maar Floortje was, ondanks dat ze er zeer laat in lag, om 08.15 uur al wakker.

Rond de klok van 09.00 uur zaten we met z’n drietjes in de ontbijtzaal. Het ontbijtbuffet is al net zo uitgebreid als het diner. Je roept het maar en ze hebben het. Ook gedurende de dag hoeft het je aan niets te ontbreken. Het is mijn eerste all-inclusive vakantie en ik moet dus nog even wennen aan het feit dat je overal alles kunt nemen qua eten en drinken zonder dat je er direct voor moet betalen. Wel een beetje aanpassen hoor, want na mijn maagverkleining blijft een buffet nog altijd lastig. Ik schep standaard veel te veel op, want ik wil eigenlijk van alles wat proeven en dat gaat gewoon niet meer. Een oud eetpatroon zit zo vastgeroest in je systeem, zelfs na 3 jaar merk ik dat ik sommige dingen nog steeds op de automatische piloot doe wat eten betreft.

Met een voldaan gevoel gingen we terug naar de kamer om onze spullen te pakken, want we gingen naar het zwembad toe. Ik vind het zelf redelijk druk hier op het complex, maar volgens Michèl valt dat best mee. Ik vrees echt voor de tijd dat we in het hoogseizoen met 200 andere toeristen om één bedje moeten gaan vechten. Maar goed, dat is nu nog niet aan de orde. Er waren ook nog genoeg bedjes vrij, dus we konden heerlijk aan de rand van het zwembad liggen. Het water is echt super lekker. Geeneens koud om door te komen. Het zwembad is in twee delen verdeeld en wordt gescheiden door een poolbar. Ook niet onaangenaam. Het ene deel wordt voornamelijk gebruikt voor sporten, zoals volleybal en basketbal in het water. Daarnaast houdt het animatieteam iedere dag aquagym en andere ‘leuke’ activiteiten voor de gasten. In het andere deel van het zwembad kun je rustig zwemmen en het is er maar 1.30 meter diep. Het animatieteam had deze ochtend ook wat voor de kids op het programma staan. Er werd een lange, drijvende mat uitgerold op het water, waar de kinderen overheen moesten rennen. Floortje is, tot zover, het enige Nederlandstalige kindje hier en het animatieteam spreekt voornamelijk Spaans en Engels. Desondanks weet ze zich prima te redden en ze sloot net zo makkelijk aan in de rij om met de anderstalige kinderen mee te doen.

Aan het einde van de ochtend zijn we richting het strand gegaan. In het shopje van het hotel hadden we wat speeltjes voor Floortje gekocht, dus die wist zich prima te vermaken met het maken van zandtaartjes en het heen en weer zeulen met emmertjes water. Het was op het strand een stuk rustiger dan aan het zwembad, waardoor er meer dan genoeg vrije bedjes en parasols waren om uit te kiezen. Tussen het zwembad en het strand zit een grill waar je hamburgers, frietjes, hot dogs, fruit, salade en ijsjes kunt halen. Floortje heeft om half twaalf lekker op het strand zitten smikkelen en wij zijn wat later op de dag gaan lunchen in het restaurant. Rond een uurtje of twee zijn we richting de kamer gegaan. Waren we eerst aan het ‘klagen’ dat er teveel bewolking was, zitten we nu ineens in ‘te warm’ weer. Dat wil zeggen we hebben nog geen goed onderlaagje op onze huid, waardoor een hele dag in de zon gewoon te lang is. We hebben met z’n drietjes heerlijk twee uurtjes liggen tukken. Zelfs Floortje, die normaliter ’s middags echt niet onder zeil te brengen is, tenzij ze in een rijdend voertuig zit/ligt.

Aan het begin van de avond zijn we gaan douchen en richting het restaurant gegaan. Het eten was weer prima verzorgd. Na het eten hebben we in de lobby nog wat gedronken. Floortje en ik hadden ons ingesmeerd met Toco-Tholin, een etherische olie die een kennis me had aangeraden tegen de muggen. Ik had dit spulletje in december ook meegebracht naar Curaçao maar daar hebben we toen bijna geen muggen gezien. Hier is het echter een perfect klimaat voor die ‘fijne’ beestjes. Hoge luchtvochtigheid, warm, prima voor een mug. En ik word dus ook lek gestoken. Floortje gelukkig een stuk minder en van Michèl moeten ze niets hebben! Het is oneerlijk verdeeld. Helaas bleken de Mexicaanse muggen resistent voor de Toco-Tholin, waardoor we alsnog een flinke spuitbus met klassiek anti-muggenspul gekocht hebben. Direct de armen en benen ingespoten en ondanks dat de lamp in de lobby naast mij vol met vliegende beestjes zat, ben ik die avond geen enkele keer gestoken, hoera! Althans niet dat me is opgevallen. Ik zit al zo onder de bulten, eentje extra valt gewoon niet op, vreselijk.

Om 21.30 uur zou er een karaoke show in het theater gehouden worden. Voor mij hoeven dat soort georganiseerde activiteiten niet. Ik lig bijvoorbeeld aan het zwembad ook liever relaxed een boekje te lezen, dan dat de muziek keihard aan staat en dat ze je van je bedje komen sleuren onder het mom van doe ‘gezellig’ mee of kom heerlijk voor ‘aap’ staan. Ik mag dat niet zeggen, want dan vindt Michèl me een ouwe doos. Is natuurlijk ook zo, maar ieder zijn ding, zeg ik maar. Omdat Floortje ook al wat slaperig werd, zijn we om 21.00 uur terug naar de kamer gegaan. Iedere kamer heeft een hangmat op zijn eigen balkon/terras en dat is voor kinderen natuurlijk prachtig. Floortje heeft nog even lekker geschommeld, terwijl wij van de warme avondlucht genoten en de anti-muggenspray nog steeds zijn werk deed.

Vanavond gaat Michèl een nachtje naast Floortje slapen. Ben benieuwd of hij meer weerstand tegen haar kan bieden! Tot morgen maar weer.